Tom 3 „Tam gdzie tańczą huldry”
Raija wraz z Reijo i dziećmi wędruje na północ ku Ruiji.
Czas jest niesprzyjający, szaleje zamieć śnieżna, która odbiera im resztki sił. Na szlaku nie są sami. Towarzyszą im Tarja i Taavi. W najgorszym momencie wędrówki, gdy wydaje się, że nie dadzą już rady uczynić ani jednego kroku – trafiają do opuszczonej osady, w której mężczyźni decydują się spędzić zimę.
Raija czuje wielki niepokój, gdyż blisko osady znajduje się uroczysko, miejsce z którego płyną nieznane dla niej, niepokojące siły. Miejsce, gdzie jak mówią starzy ludzie, tańczą huldry. Dziwne odczucia Raiji przybierają coraz bardziej realne kształty. Zamordowana niegdyś dziewczyna i jej dziecko domagają się zemsty na swoim mordercy. Raija, chcąc nie chcąc musi podjąć się tego zadania.
Tymczasem w pobliżu zabudowań grasuje rosomak. Ginie zaatakowany przez niego Taavi. Okazuje się wówczas, że nie był on mężem Tarji, za którego się podawał, a jej bratem.
Niepokojące wydarzenia zdają się nie mieć końca. W poszukiwaniu rzekomego zbiega do osady trafia Edvard Hermansson, człowiek wójta. Brutalnie traktuje kobiety i aresztuje Reijo. Aby pomóc przyjacielowi i wydostać go z aresztu Raija udaje się do Hermanssona i zgadza się zostać jego żoną.